به گزارش مجله خبری نگار، اما یک تیم تحقیقاتی در بریتانیا به عاملی اشاره کردهاند که ممکن است حتی از تعداد قدمها مهمتر باشد: سرعت راه رفتن.
در یک مطالعه اخیر که بیش از ۴۲۰۰۰۰ بزرگسال را طی ۱۳ سال دنبال کرد، محققان بر رابطه بین دفعات راه رفتن و خطر اختلالات قلبی مانند فیبریلاسیون دهلیزی و سایر اختلالات ریتم قلب تمرکز کردند.
شرکت کنندگان بر اساس سرعت پیاده روی خود به ۳ دسته تقسیم شدند: آهسته (کمتر از ۴.۸ کیلومتر در ساعت)، متوسط (بین ۴.۸ تا ۶.۴ کیلومتر در ساعت) و سریع (بیش از ۶.۴ کیلومتر در ساعت).
بیش از نیمی از شرکت کنندگان با سرعت متوسط راه میرفتند، در حالی که ۴۰ ٪ سرعت سریع و تنها ۶ ٪ سرعت آهسته را گزارش کردند.
در طول دوره مطالعه، بیش از ۲۳۰۰۰ مورد فیبریلاسیون دهلیزی، ۱۹۰۰۰ مورد دیگر اختلالات ریتم قلب و تقریباً ۵۷۰۰ مورد ضربان قلب آهسته غیرطبیعی شناسایی شد. محققان پس از در نظر گرفتن سایر عوامل تأثیرگذار مانند سیگار کشیدن و وضعیت سلامت عمومی، رابطه بین سرعت راه رفتن و این اختلالات را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
نتایج نشاندهنده تفاوت در میزان عفونت بر اساس دفعات پیادهروی است که اهمیت فعالیت بدنی منظم، بهویژه پیادهروی سریع، را در کاهش خطرات سلامتی مرتبط با قلب تقویت میکند.
میانگین سرعت راه رفتن خطر تمام اختلالات ریتم قلب را تا بیش از یک سوم (۳۵ ٪) کاهش میدهد، در حالی که پیاده روی تند خطر را تا ۴۳ ٪ کاهش میدهد. خطر فیبریلاسیون دهلیزی نیز به ترتیب ۳۸% و ۴۶% کاهش یافت (برای راه رفتن با سرعت متوسط و تند).
اگرچه این مطالعه ماهیت مشاهدهای داشت و محققان به برخی محدودیتها مانند اتکای آن به ارزیابی خود گزارشدهی اذعان داشتند، این یکی از بزرگترین مطالعات در این زمینه است و شواهد مهمی را به نقشی اضافه میکند که سرعت راه رفتن - نه فقط تعداد قدمها - در ارتقای سلامت قلب و عروق بازی میکند.
در همین زمینه، سازمان بهداشت جهانی هشدار داد که عدم تحرک بدنی باعث مرگ حدود دو میلیون نفر در سال میشود و یکی از علل اصلی مرگ و میر و ناتوانی در سراسر جهان است. گزارشها همچنین حاکی از افزایش مرگ و میرهای زودرس ناشی از بیماریهای قلبی، به ویژه در میان جوانان، با توجه به سبک زندگی کم تحرکی است که در جوامع مدرن حاکم است.
این مطالعه در مجله Heart منتشر شد.
منبع: دیلی میل